Ostatnio mało sypiam. Wolę czytać książki. Wbrew pozorom nie chodzi tu wcale o tematykę, gdyż o wiele istotniejszy jest sam fakt wykonywania czynności. Chociaż z drugiej strony ,tak jak w życiu, unikam monotematyczności i staram urozmaicać mój czytadło spis. Jednego dnia sięgam po nowele, a następnego czekam z wypiekami na rozwiązanie kryminalnej zagadki stulecia. Lubię w książkach zniszczone okładki pożółkłe kartki i zapach przesycony ludzkim dotykiem. Są jednym z tych kochanków ,którym nie odmawiam pójścia do lóżka. Cytując ,,książka jest niczym ogród, który można włożyć do kieszeni'', a ja uwielbiam mieć przy sobie kwiaty bez różnicy na porę roku. Teraz taki czas, że czytam i pachnę.

wtorek, 18 stycznia 2011

Losy brudnej milosci, czyli ,,Lolita,, Vladimira Nabokova

,,Na imię miała Lo,po prostu Lo, z samego rana, i metr czterdzieści siedem w jednej skarpetce. W spodniach była Lolą, W szkole - Dolly. W rubrykach- Dolores. Lecz w moich ramionach zawsze była Lolitą.,,

Sam początek mimo skandalicznej  tematyki, zachęcił mnie niesamowicie.Wiedziałam, że będzie to dla mnie nie lada przeżycie literackie.Nie zawiodłam się ani przez chwile . Książka stworzona jest z ogromnym pietyzmem.Autor ukazuje nam swój kunszt pisarski od pierwszej do ostatniej strony. Zresztą, w dodatku,, Vladimir Nabokov o książce Lolita,, sam podkreśla: ,,Utwór prozatorski istnieje dla mnie tylko o tyle, o ile daje mi coś, co bez ogródek nazwę rozkoszą estetyczna,czyli poczucie, że zdołałem jakoś, którędyś nawiązać łączność z odmiennymi stanami bytu, w których sztuka(ciekawość,czułość,dobroć,ekstaza) stanowi normę. Niewiele jest takich książek.Cala reszta to albo aktualna tandeta, albo tak zwana Literatura Idei, czyli w wielu wypadkach tandeta podana w formie ogromnych kloców z gipsu...,,
Mistrzowskie połączenie prozy z literackimi metaforami zachwyca. Dzieki temu, ta prosta pozornie fabula staje się niezwykła.Obawiałam, się jedynie scen erotycznych.Wiedziałam,ze jeśli odbiorę je jako bardzo wulgarne odłożę książkę i o niej zapomnę.Nie miałam jednak ku temu powodu. Większość scen zahacza , a nie odsłania.Spotykamy się, ze estetycznie zasłoniętymi firanami sypialni. Minimalizm i wyczucie stylu nie budzi wiec, mimo wszystko odrazy i wstrętu.
Zamysł narratora bezpośredniego, będącego głównym bohaterem, pomaga nam głębiej wniknąć w psychikę Humberta.Wydarzenia są często nie chronologiczne, niespójne. Bezbłędnie naciągnięte umysłem szaleńca. Dzieki takiej konstrukcji, nie odbieramy Humberta jedynie jako wykolejonego pederastę. Czujemy wręcz współczucie do jego chorej namiętności, która niszczy go każdego dnia. Dostrzegamy tragizm, który pogłębia się z każdą jego decyzja.
,,Miłość,,  opisana na kartach tej powieści jest wyklęta. Na kartach historii jest to jednak zjawisko dość powszechne. W średniowiecznej Europie 12 letnie dziewczynki wychodziły za mąż(oczywiście związane to było bezpośrednio z krotka żywotnością) i współżyły z mężczyznami. Autor uświadamia nam, ze te zjawisko istnieje i istniało,tak jak homoseksualizm czy aborcja. Po przeczytaniu tej książki, nie zmieniłam zdania jeśli chodzi o wykorzystywanie osób młodocianych.Oburza mnie to kategorycznie i nie przestanie nigdy. Zresztą, celem tej powieści nie było umoralnianie lub zgarszanie. Rzadko bowiem, mamy do czynienia z postaciami stu procentowo złymi lub dobrymi.Humber kochał Lolitę zapewne, ale miłością wykolejona, szaleńczą i brudna.Dlatego zakończę przemyślenia tym oto cytatem:

,, Kochałem Cie. Bylem dziesięcionogim potworem, ale cie kochałem. Bylem nędzny,nikczemny, brutalny i co tam jeszcze. Zdarzały się chwile, kiedy wiedziałem co czujesz, i piekielnie mnie to bolało, maleńka. Mała Lolito, dzielna Dolly Schiller,,



Od razu ostrzegam to nie jest książką na jeden wieczór. W nią trzeba wejść i przeżuć każde słowo. Jeśli jednak wam się to uda, nie będziecie zawiedzeni. I nie zmuszajcie się do niej na sile, czasami na pewne książki trzeba poczekać.