Niechaj Bóg ma w swojej opiece człowieka, który Cię naprawdę pokocha. Złamiesz mu serce, śliczna moja, psotna, okrutna kotko, która tak jest nieuważna i pewna siebie, że nie stara się nawet osłaniać swoich pazurków.

Zacznę od tego, że moje przemyślenia odnośnie książki ,,Przeminęło z wiatrem,, podzielę na kilka części, które pojawiać się będą w odstępach czasowych.Trudno bowiem pisać mi o powieści, którą przeczytałam w styczniu, a wrażenia z nią związane utrzymują się do tej pory. 
 Jestem osobą, która trudno wzruszyć jakąkolwiek historią miłosna. Żadnych szans nie mają historię przesłodzone, ckliwe i zbędnie przerysowane. Dlatego nie mogłam wyjść z podziwu jak ta, zawierająca ponad tysiąc stron,książka doprowadziła mnie całkowitego zachwytu. ,,Przeminęło z wiatrem,, pokochałam od momentu, gdy zobaczyłam w telewizji film o tym samym tytule z Clarkiem Gable i Vivien Leigh w rolach głównych. Następnego dnia zamówiłam na allegro trzy obszerne części tej pozycji za jedyne 4 zł. Usiadłam niezwłocznie do czytania i całkowicie wsiąkłam w klimat parnego Południa, które po wojnie secesyjnej odeszło w zapomnienie.Sam tytuł niezwykle wymowny, sugeruję, że świat bohaterów tej książki, rozpadł się niczym za podmuchem gwałtownego wiatru, a zderzenie się z nową rzeczywistością wcale nie było łatwe.
Wielowymiarowość tego romansu historycznego jest zaskakujące. Jednak resztę dzisiejszych przemyśleń pragnę poświęcić bohaterce, z którą zsolidaryzowawszy się niezwykle mocno.
Jest nią mianowicie Scarlett O'hara, córka zamożnego plantatora bawełny z Georgii.  Nie jest typem klasycznej piękności, jednak wrodzony wdzięk i pogoda ducha sprawiają, że otoczona jest tłumem wielbicieli. Serce dziewczyny bije dla pewnego melancholijnego intelektualisty - Ashleya Wilkesa.Niestety jej miłość nie jest odwzajemniona,jej ukochany bierze za żonę inną kobietę. Nie mam jednak zamiaru opisywać perypetie Scarlett, gdyż nie chce wyjawiać przed wami, pokładów jakie posiada w sobie ta lektura.
Losy Scarlett śledziłam jednak z niesamowitym zainteresowaniem. Możliwe, że jest charakter pociągał mnie z powodu podobieństwa do moich cech charakteru.
Nie jest to powiem kolejna delikatna słodka, panienka z dobrego domu, lecz twarda, silna, momentami nawet bezwzględna kobieta, która potrafi osiągnąć każdy zaplanowany cel. I chociaż często można spotkać się z kontrowersyjnymi uwagami dotyczącymi jej osoby, uważam, że jej postępowanie było odpowiednie do sytuacji w której się znalazła. Miała w sobie niezwykła silę przetrwania i niezależność, połączoną z niewymuszonym wdziękiem.Każda z tych cech  była wynikiem  wojny, która zmusiła ją do wyzbycia się zasad, które obowiązywały dawniej pannę z dobrego domu. Jej zdeterminowanie było niezwykle, przykładem jest chociażby ten cytat:
 Boga biorę na świadka, Boga biorę na świadka, że Jankesi nie pokonają mnie nigdy. Przetrwam to wszystko, a jak wojna się skończy, nigdy w życiu nie będę więcej głodna. Ani ja, ani nikt z moich bliskich. Choćbym miała kraść i zabijać – Bóg mi świadkiem, że nigdy więcej głodna nie będę.
I chociaż zdaję sobie sprawę, że te wyznanie nie ma zbyt wiele wspólnego z ogólnie przyjętym przez nas prawem moralnym, czy twarde zasady wojny secesyjnej nie upoważniały jej do tego? Czy będąc w obliczu zagrożenia nie miała prawa wybierać między mniejszym złem?
Według mnie, miało prawo, nie dać sobą pomiatać przez bezlitosny los i iść do przodu pomimo ciężaru jaki niosło życie bez zasad.
W końcu niepowodzenia tworzą ludzi, albo ich łamią. W jej przypadku nadały jej nowy wymiar. Stworzył ją od nowa i ubrały ramy, które były dla niej jedyną szansą przeżycia.
I chociaż jej postępowanie jak przyznaję Rett było podobne do ,,złodzieja, który nie żałuje, ze ukradł, ale bardzo żałuje, że idzie do więzienia.,,, potrafię je całkowicie zrozumieć.
Bowiem zaprzeczenie ideałom, zmiana poglądów i przystosowanie się diametralnej zmiany pozwoliły jej przeżyć.
Oczywiście każda decyzja niesie za sobą konsekwencje. Ona również je poniosła, a los był dla niej nadzwyczaj okrutny.
W życiu  uczuciowym, nie potrafiła wyzbyć się oblicza twardej, nieustępliwej  kobiety, przez co traci to co najważniejsze, miłość swojego życia.
Z czasem walka stała się dla niej celem samym w sobie, dlatego bohaterka straciła szanse na szczęście.
Wprawdzie jej praktyczny stosunek do życia i bezkompromisowość graniczyły z okrucieństwem, ale nie sposób nie czuć dla niej podziwu. Wyprzedziła zdecydowanie epokę w której przyszło jej żyć, w obecnych czasach bowiem może być wzorcem dla wielu zakompleksionych, szarych myszek.

Zachęcam was, więc moje drogie czytelniczki do poznania niezwykłej kobiety,której charakterność wystarczyłaby do zbudowania paru niezwykłych postaci. 

Może podobnie jak ja, pokochacie tą impertynencką osóbkę, której losy stały się głównym wątkiem romansu wszech czasów. 

Poczujcie zapach dawnych miast i poznajcie historii zmierzchu arystokracji z Południa, która dosłownie przeminęła z wiatrem.

-część pierwsza przemyśleń.